چشای تو همش میاد به یادمو
کسی که جای من نیست بفهمه حالمو
تو نیستی و این شهر خیلی خالیه
نمیدونی دلم بدون تو چه حالیه
چشای تو همش میاد به یادمو
کسی که جای من نیست بفهمه حالمو
تو نیستی و این شهر خیلی خالیه
نمیدونی دلم بدون تو چه حالیه
بزودی
تو کی بودی که با ♬♫♪ هرکی هم صحبت میشم
هرکی که میشینه پیشم ♬♫♪
آخرشم صاف ♬♫♪ میای تو جلو چشم
تو کی بودی که هم حالم ♬♫♪
ازت بهم میخوره ♬♫♪ هم دلم تنگه واست
هم پره کی بودی که که کسی ♬♫♪
نمیتونه جات و پرکه ♬♫♪ لعنتی تو کی بودی
بزودی
خوش باشی هر جا که هستی
تووی این گردش تقویم
ما یه جاهایی حریفِ
جبرِ زندگی نمیشیم
دورِ هم میگشتیم اما
توو جهانای موازی
تو همه برای منی و من
اگه تو نباشی چه بی کسم
انقده تو خوبی که در عجب
من به گرد پات هم نمیرسم
بهتره که دور هم نشی ازم
خنده هات برای دلِ منه
کلِ سرزمینِ وجودِ تو
حق منِ آب و گلِ منه
با تو بهترم ، با تو بهترم
گل فقط برای تو میخرم
میدونی ، خار که میگن چیز بدی نی
کارش محافظت از گله
اما خب بازم خاره ، میفهمی؟ خار
تنها دعام اینه که بمونی برام
با حرفات و صدات روحو نوازش میکنی
چشات دنیامه هر صبح تو همه دنیامو بازش میکنی
عشق درده
خیلیارو دیوونه کرده
وقتی اسیرت کنه
روزای خوشت برنمیگرده
همیشه معشوق شو
عاشق مثه برده
همیشه عاشقت نشو
یه جایی گم کرده
افتادم ، به پایه اون که نمی خوادم
میزنیم و میریم هرجا که میخواییم ، تابستونه
بگو کجاست فقط برنامه بیاییم ، تابستونه
فقط سه ماه پیش ما مهمونه
فقط سه ماه پیش ما مهمونه
تیر تیر تیر دوباره تیر
شلیک میکنیم ما ها مبارزیم
تو راه تابستون همه شهیدشیم بره
زمستون خورده بس این تیم گره
آخرم میمونه از این فیلم یه حس
صدا بزن منو بگیر ازم غمو
شانه به شانه پا به پا
بیا بگیر دستِ مرا
ببر توو رویای شبونه ات
نوازشم کن و دوباره عاشقم کن و
برای روییدن خنده رو لبات
دلم میخواد خودم بشم بازم بهونه ات
هر وقت که بودی همه چی قشنگ شد
تو الحق که خوبی
یک یک دو دو هشت
قلبم یه جوری میزنه واسه فقط تو
که عمراً بدونی
هر وقت که بودی همه چی قشنگ شد
هر وقتم نبودی ، نبودی رو ولش کن
عشقم جونم همه چیزم
بذار همه زندگیمو به پات بریزم
بذار شاعر شم شعرتو بنویسم
درو وا کردم رفتم توو
دیدم پنجره بازه تا ته
بیرونو نگاه کردم دیدم
نمیاد این منظره ها رو یادم
یهو رعد و برق زد
روشن شد صورت غریبه ها
از غریبگی پیشِ ما نباید حرف زد
تیز و بی هویت مثلِ آفتابِ پاییز
فرو رفته بحران پوچی تا مغز تاریخ
هرکی با ما گشت اَ بین رفت و
